DİN VE İSLAM

Yüce Allah buyuruyor:

 

Yerlerin, göklerin tek egemeni ve bütün âlemlerin Rabbi olan Yüce Allah’ın, akıl sahipleri için 

koymuş olduğu emir ve yasakları içeren evrensel kanunlara din denir.

Din, bir spor dalı gibi isteğe bağlı zevk, oyun ve eğlence değil, İlâhi bir yükümlülüktür. Bu nedenle

beyinsel özürlüler dışında ırkı, rengi ve dili ne olursa olsun bütün insanlar dînî kurallara uyma ve

dînî kurallar doğrultusunda yaşama zorunluluğundadır. Çünkü Allah insanları bunun için yaratmış,

akıl ile bilinçlendirmiş ve yeryüzüne halife (egemen) kılmıştır.

 

Yüce Allah buyuruyor:

Hiç kuşkusuz Allah katında geçerli olan din, ancak son hak din olan slâm’dır. Çünkü İslâm İlâhi

dindir ve temel ilkesi tevhid yani Lâ ilâhe illallah'dır. Allah bir’dir, O’ndan başka gerçek îlah, yaratıcı

ve evrensel kanunlar koyucu yoktur. Madde ve madde ötesi bütün varlıkları yaratan, yöneten ve

dilediği gibi yönlendiren O’dur. Dünyayı, ayı, güneşi, yıldızları ve galaksileri yaratan, yörüngelerine

oturtan ve her birini belirli bir merkezin etrafında döndüren O’dur.

İslâm’ın temel kaynağı (anayasası) Kur’an ve peygamberi Hz. Muhammed (s.a.v.) dir. Kur’an, son İlâhi

kitab olduğu ve ondan sonra başka İlâhi kitab gelmeyeceği için Yüce Allah’ın koruması altındadır.

Tevrat ve İncil farklı zamanlarda tahrîfata (değişikliğe) uğraya uğraya asıllarını yitirdikleri halde, Kur’an

1400 küsur yıldan beri tek bir harfi değişmeden orijinal aslını aynen korumaktadır.

Ebû Cehil’in başlattığı Kur’an düşmanlığı zaman zaman bazı ülkelerde devlet terörüne dönüştüğü halde,

en kanlı diktatörlerin bile Kur’an’ın bir harfini değiştirmeye güçleri yetmedi ve yetmeyecektir.

 

Yüce Allah buyuruyor:

Hiçbir varlık fıtratının (yaradılış amacının) dışına çıkamadığı gibi insan da fıtratının dışına çıkamaz

ve dinsiz yaşayamaz. Çünkü bedenin havaya, suya ve çeşitli gıdalara ihtiyacı olduğu gibi, ruhların

da huzura, mânevî feyizlere ve mânevî gıdalara (ibâdetlere) ihtiyacı vardır. Aksi halde mânevî

tatminsizlikten gönüller daralır, ruhlar bunalır ve toplumsal dengeler bozulur.

Ancak! Bebekler yalancı memelerle tatmin olamadıkları ve gıda alamadıkları gibi, yetişkinler de hak

dinin dışındaki inanç sistemleri ile ruhsal açıdan tatmin olamaz ve mânevî gıda alamazlar. Çünkü

kaynağı insana dayanan beşeri sistemler, sapık ideolojiler, bâtıl inançlar ve zamanla aslını yitirip

yürürlükten kaldırılan İslâm öncesi dinler, Ruhsal zevklerden ve mânevî feyizlerden yoksun oldukları

için görkemli gösteriler, yapay söylemler ve resmi törenlerle insanları tatmin edemez ve kesinlikle

hak dinin yerine geçemezler.

 

Çünkü Yüce Allah buyuruyor:

 

Papalığın başlattığı dinler arası diyalog çağrısı ile hıristiyan misyonerler, “üç semâvî din” ve

“İbrâhîmî dinler” adı altında tahrîfata uğraya uğraya aslını yitiren ve yürürlükten kaldırılan bugünkü

hıristiyanlığı, müslümanlık gibi hak din olarak tanımlamaya çalışmaktadırlar. Amaçları

müslümanların hıristiyanlığa bakışını sempatik bir hale dönüştürüp misyonerlerin faaliyetini

kolaylaştırmak ve sonra müslümanları hızlı bir şekilde hıristiyanlaştırmak!..

Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor:

Îmanın tadını alan ve İlâhi nurla gönülleri nurlanan gerçek mü’minler, misyonerlerin bu oyununa

gelmez ve dininden asla dönmez. Ancak çeşitli baskılarla ve kısıtlamalarla bilinçli olarak dînî

eğitimden yoksun bırakılan ve çağdaşlık adı altında İslâm dışı yaşantıya özendirilen zavallı

gençlerimizin durumu farklı!

İslâmî bilgileri sıfır, hatta sıfır altı eksi olan zavallı gençlerin, özel eğitilmiş misyonerlerin yapmacık

yaklaşımları, gelecekle ilgili çıkar vaadleri ve dolarlı incilleri karşısında, İslâmî kimliklerini

koruyabilmeleri gerçekten çok güç!..

 

Yüce Allah buyuruyor:

Hak ile bâtılı birbirinden ayırabilme yeteneğine furkan denir. Yüce Allah günahlardan sakınıp

ibâdetlerini düzenli bir şekilde yapan kullarının gönlüne furkan denilen mânevî bir yetenek verir.

İşte furkan denilen mânevî yeteneğe sahip olanların dînî bilgileri az da olsa, kesinlikle misyonerler

onları aldatamaz ve dininden koparıp hıristiyan yapamazlar.

Yüce Allah buyuruyor:

İslâm dininden çıkan bir kimse ister hıristiyan, ister yahudi ve ister ateist olsun ona mürted denir.

Mürted olan kimse tevbe edip tekrar İslâm’a dönmeden kâfir olduğu halde ölürse, onun pis bedeni

yıkanmaz, kefenlenmez, cenaze namazı kılınmaz, İslâm mezarlığına gömülmez ve ona dua edilmez

(Allah rahmet etsin denilmez).

Mürted olmadan önce yapmış olduğu bütün hayırları, harcamaları ve sevapları boşa gider (yok sayılır)

ve mahşerdeki sorgulamadan sonra ebedî kalmak üzere cehenneme atılır.

 

Yüce Allah buyuruyor:

Yerdeki ve göklerdeki bütün varlıklar Yüce Allah’ın koymuş olduğu denge, düzen, çekim, fizik, kimya

ve biyoloji kanunlarına uyma zorunluluğunda oldukları ve bunun dışında başka bir seçenekleri

olmadığı gibi, İnsanların da son hak din olan İslâm’a uymanın dışında başka bir seçenekleri yoktur.

Çünkü yürürlükten kaldırılan kanunlar hukuksal açıdan geçersiz ve onları uygulamak suç olduğu

gibi, aslını yitiren ve yürürlükten kaldırılan önceki kitaplar da dînî açıdan geçersiz ve İslâm’a ters düşen

hükümlerini de uygulamak suçtur.

Örneğin, bir kimse “ben Hz. Âdem dönemindeki dînî kurallara uyacağım” diye, öz kız kardeşi ile

evlenmeye kalkışırsa ne olur?