Selam dinimizin çok önem verdiği simgelerden birisidir. Hz. Peygamber selamlaşmanın, Müslümanlar arasında sevginin yayılmasına sebep olacağını bildirmiştir (Ebû Dâvûd, Edeb, 134).
Ancak selam verildiği takdirde selama karşılık veremeyecek durumda olan kimselere selam vermek uygun değildir.
Meselâ, ezan, Kur’an-ı Kerîm ve hutbe okuyana, hutbe dinleyenlere selam vermek mekruh kabul edilmiştir.
Ancak avret mahalli örtülü bir şekilde banyo yapan kimsenin, kendisine verilen selamı alması caizdir (İbn Nüceym, Bahru’r-râik, Beyrut, ts. I, 272). Zira, bir gün Hz. Peygamber (s.a.s.), kızı Fatıma’nın hazırladığı örtünün arkasında guslederken kendisine selam verilmiş, O da: “merhaba” diyerek karşılık vermiştir (Buhârî, Gusl, 21, Salât, 4, Edeb, 94; Müslim, Hayz, 70, Müsafirin, 82).

 

Abdest de ibadete hazırlık ve bir yönü ile ibadet sayıldığından abdestle meşgul olan kimseye selam vermemek daha uygundur.